مکانیسم اثر گاز بیهوشی نیتروس اکساید (N2O)

مکانیسم اثر گاز بیهوشی نیتروس اکساید (N₂O) از طریق تحریک مراکز فوق نخاعی، که خود باعث فعالیت نرون‌های آزاد کننده مخدرها ( اندورفین‌ها ) در طناب نخایی می‌گردد و نهایتاً باعث مهار انتقال پیامهای تحریک دردناک به سوی مراکز بالا می‌شود.
قوی‌ترین شواهدی که موجود است مبنی بر این است که گاز بیهوشی نیتروس اکساید (N₂O) باعث آزاد سازی انکفالین در بدن می‌شود که به گیرنده‌های مواد مخدر متصل شده و در نتیجه باعث کاهش نور آندرنرژیک می‌شود.
N2O باعث تغییر در آستانه حس لمس، حرارت، نور و صدا شده و همچنین باعث اختلال در حافظه اخیر، و جدایی فرد از محیط اطرافش می‌گردد.اثر این گاز ظرف 30 ثانیه شروع می‌شود و تا دو دقیقه به حداکثر می‌رسد.

قدرت و ضریب حلالیت گاز بیهوشی نیتروس اکساید

گاز بیهوشی نیتروس اکساید (N₂O) یکی از ضعیف‌ترین گازهای بیهوشی است که غلظت 30% تا 50% (انتونوکس) آن بدون القاء بیهوشی می‌تواند درد را از بین برد و ضمن ایجاد آرامش تا حدی باعث سرخوشی نیز گردد.
گاز بیهوشی نیتروس اکساید (N₂O) کمترین حلالیت در خون و در نتیجه سریع‌ترین القاء بیهوشی را دارد، حلالیت آن در آب 0.44، در خون 0.47 و در چربی 1.4 است.
ضریب حلالیت ضریبی است که به هر بیهوش کننده استنشاقی نسبت داده می‌شود و معرف میزان حلالیت دارو در خون است هر قدر که این ضریب بالاتر باشد حلالیت دارو در خون بیشتر و القاء بیهوشی کندتر خواهد بود و اگر دارویی غیر قابل انحلال باشد رسیدن به نقطه تعادل سریع‌تر است و دارو زودتر به مغز می‌رسد و در نتیجه اثر بخشی سریعتری خواهد داشت. این ضریب برای هالوتان 2.4 است و لذا القاء بیهوشی آن کند است.

داروهایی که سریع بیهوش می‌کنند خیلی سریع با قطع دارو اثرشان متوقف می‌گردد و ریکاوری آن‌ها سریع است لذا کنترل اثرات آن‌ها آسان‌تر است و در واقع برای یک متخصص بیهوشی اهمیت سرعت (پایین بودن حلالیت دارو در خون) از قدرت دارو بیشتر است. از آنجا که اغلب داروها با سرعت بالای القاء دارای قدرت پایین و داروهای با قدرت بالا از نظر سرعت کند هستند معمولاً یک دارو با قدرت بالا مثل هالوتان با یک دارو با سرعت بالا مثل گاز بیهوشی نیتروس اکساید (N₂O) به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند.